Beste parochianen,

We willen u uitnodigen voor een afrondende bijeenkomst van het project ‘Vitale geloofsgemeenschap’. Deze bijeenkomst zal plaatsvinden op maandag 28 november a.s. om 20:00 uur in het Prinsenhuis.

Voor de zomer is het profiel van onze geloofsgemeenschap besproken. Dit profiel beschrijft onze gelovige identiteit, onze eigenheid, op grond van observaties van een viertal bijeenkomsten in onze gemeenschap, en op basis van documentenstudie.

De vorige bespreking, op 5 juli jl., heeft geleid tot een aantal kritische noten en aanpassingsvoorstellen. Niet alles werd even goed herkend, sommige elementen zelfs weersproken. Dit is vastgelegd in een verslag en teruggekoppeld aan de onderzoeker. Hij heeft waar mogelijk het profiel bijgesteld. De herziene versie van ons profiel treft u hierbij aan.

Doel van de afrondende bijeenkomst is tweeledig:

1. Vaststelling van het profiel: kunnen we instemmen met de herziene beschrijving? Of zijn er nog kanttekeningen te maken?
2. Kernvraag: gaat de geloofsgemeenschap door op de huidige weg, of wil zij een nieuw perspectief op de toekomst ontwikkelen?

In de bijeenkomst zal de projectleiding toelichten wat over dat toekomstperspectief valt te zeggen. Belangrijke bouwsteen voor dat perspectief is het gevonden gemeenschapsprofiel. Ook gaan we in op de vraag hoe dat perspectief tot stand kan komen. De leiding van de avond is in handen van pastoraal werkster Lidy Langendijk en extern begeleider Henk Brussel.

Uw mening en ervaring doet er toe. U bent van harte welkom.

De locatieraad.

 

Profiel Geloofsgemeenschap Johannes de Doper:

CONCEPT

augustus 2016

Lidy Langendijk

Henk Brussel

Wij zijn ‘Parochie’.

We onderhouden normale relaties met de grotere parochieverbanden. Voor ons is dat in het bijzonder de Johannes de 23^ste parochie. En onze situatie is nog het beste te typeren als: wij zijn ‘parochie’ in een grotere parochie. We proberen alles zo goed mogelijk voort te zetten, maar zien wel dat we de komende jaren voor grote problemen komen te staan: vergrijzing, afnemende participatie, minder deelnemers kerkbalans, enzovoort. Toch proberen we ‘onze parochie’ in stand te houden. De vraag hoe we verder moeten als ‘geloofsgemeenschap’ op een heel andere manier dan nog ‘parochie te willen zijn’, speelt niet bij ons.

In sommige dingen zijn we erg goed. Onze digitale presentatie van ‘de parochie’ is veel beter dan bij veel andere parochies. En bij acties maken we ook goed gebruik van sociale media. Voorbeelden zijn: de acties voor vluchtelingen of de driekoningenvoettocht. Bovenien bieden we op de verschillenden werkterreinen van ‘een parochie’ activiteiten aan. Als we het zo overzien, waarom zouden we ons dan bezighouden met de vraag hoe het verder moet als een geloofsgemeenschap ‘zonder dat wij nog parochie zijn’?

Geloven in onze eigen taal.

Wij geloven dat ons geloof ons vooral oproept goede mensen te zijn, met hart voor onze medemens. Wij geven op onze eigen manier en in onze eigen taal uitdrukking aan ons geloof. En in ‘onze parochie’ is ruimte voor allerlei geloofsopvattingen. Mensen vinden bij ons een ‘gelovig thuis’.

In ‘onze parochie’ is een klein groepje bezig met persoonlijke geloofsverdieping en geloofsontwikkeling. De leiding van dat groepje berust bij één parochiaan. We gebruiken lesboekjes van de charismatische vernieuwing. Zij zoeken de werking van de Heilige Geest in hun eigen leven en in dat van de gemeenschap. Zij sluiten in hun geloof aan bij de geloofstaal van de Kerk en de Schrift. Het blijft jammer genoeg maar een heel bescheiden groepje.

Het is wel de vraag of ‘onze parochie’ nog voldoende fundament heeft in het gemeenschappelijk christelijk geloven. Ruimte bieden aan mensen om bij ons hun ‘gelovig thuis’ te vinden met welke geloofsopvatitngen dan ook, kan dat fundament in gemeenschappelijk christelijk geloven natuurlijk ook verzwakken. We zouden met elkaar veel meer met ons geloof bezig moeten zijn, en niet slechts een heel klein groepje. Kritisch zoeken naar wat ons geloof is en hoe zich dat verhoudt met wat de Kerk ons zegt.

Daadwerkelijk een ‘goed mens’.

Dat wij mensen in geloof steeds oproepen goede mensen te zijn, wil natuurlijk niet zeggen dat we dan ook daadwerkelijk als ‘goede mensen’ met hart voor de medemens aan de slag gaan. Met initiatieven als ‘Prinsenhuismaaltijd, acties voor vluchtelingen, of deelname aan de stichting Binding, proberen we dat wel. Maar we moeten toegeven dat we met elkaar veel meer tijd steken in liturgie, of in andere activiteiten die meditatie, overweging en bezinning op het oog hebben, dan in ‘concreet iets doen voor de medemens’. Bijvoorbeeld aan het grote probleem van onze tijd: eenzaamheid in onze stad(1). Oproepen een ‘goed mens’ te zijn, en ‘daadwerkelijk een goed mens’ zijn, zijn natuurlijk twee dingen. We zouden daar mogelijk toch meer evenwicht in kunnen zoeken.

Geloofsgemeenschap

Wijk bij Duurstede

Diocesane projectgroep

“Kleine Geloofsgemeenschap”

Harry Bisseling

Henk Brussel

Lidy Langendijk

Gerard Martens

Theo Reuling

Maarten Smits

Nelleke Spiljaard

Menco van Koningsveld

Adres:

Schubertlaan 53, Apeldoorn

Tel. 055 5431650