In onze kerk kwam vanmiddag een aantal mensen bijeen om met elkaar deze tijd te beleven. We keken samen op een scherm naar de aankomst van de vliegtuigen, de begroeting, de last post en het overdragen van de kisten. We hebben de klokken geluid en in stilte gebeden, al dan niet aan de hand van een door Jos Gebbinck vervaardigd gebedenboekje.

Het was goed om zo bij elkaar te zijn en iets voor elkaar te kunnen betekenen.