De palmtakjes zijn al gezegend door de priester en liggen vanaf palmzondag in de Mariakapel.

De palmen, bij ons gewoonlijk buxus, hebben een bijzondere betekenis. Kerkvaders zoals Hieronymus en Augustinus hebben de palmtakken van het bijbelverhaalgeïnterpreteerd als een teken van hulde en overwinning. Dit heeft een antieke basis. Wanneer de oude Romeinen van een gewonnen oorlog in Rome terugkeerden, werden ze onderscheiden met de overwinningspalm. Van de martelaars en martelaressen in de oude kerk werd overdrachtelijk gezegd dat ze de krans of palm van de overwinning hadden behaald. In de christelijke kunst worden ze dan ook vaak met een palmtak afgebeeld.

Eenzelfde betekenis geldt voor de palmen van Palmzondag. Rond 800 zegt een wijdingsgebed in het sacramentale van Bobbio: “Heer, op deze dag herdenken wij dat de kinderen van Israel U met takken van olijven en palmen tegemoet liepen om U te huldigen, zodat alle volken mogen erkennen dat U de overwinning hebt behaald op de wereld en de duivel. Dat deze takken, in vroom geloof naar huis meegenomen, ziekten en aanvallen van de vijand afweren.”

 

Zo symboliseren de palmtakken dat Jezus door zijn lijden, dood en verrijzenis de overwinning heeft behaald op de duivel en het aan hem toegeschreven kwaad. Het oude gebed van de palmwijding getuigt reeds van een oud volksgebruik. Het palmtakje in huis, in de stal of in een akker gestoken, werd gezien als een middel om het kwade te overwinnen of af te weren.