Willibrord, Bonifatius e.a. kwamen uit Engeland de Rijn opvaren en gingen bij Dorestad aan land. Ze brachten het goede nieuws van Jezus Christus. Ze hebben hier de fundamenten gelegd voor een geloofsgemeenschap die al meer dan 1300 jaar het geloof in Christus doorgeeft en richtinggevend is geweest voor de ontwikkeling van Nederland.

Toen Willibrord (658-739) met gezellen in 690 hier kwam, was het gebied tussen de Noordzee en Dorestad vooral moeras en water. Utrecht was nog klein. Bij het grotere Dorestad kon je in verschillende richtingen verder reizen. Dorestad was tussen 600 en 900 een handelsknooppunt in Europa met een langgerekte haven en een paar duizend inwoners.

Bonifatius (ca. 672–754) reisde in 716 vanuit Engeland naar Dorestad om Willibrord bij te staan in zijn werk. In 754 reisde hij via Dorestad en Utrecht naar Dokkum waar hij werd vermoord. In Dorestad waren tal van kerken, priesters en geestelijken. Er werden ook veel Denen en Zweden gedoopt.

Als u vanaf de kloostermuur langs de achtergevel van de pastorie omhoog kijkt ziet u dit glas-in-loodraam met Willibrord en Bonifatius:

Willibrord draagt een kerkgebouw. Hij heeft de Kerk van Christus in Nederland geplant. Bonifatius houdt de Bijbel voor zijn borst met daar doorheen een zwaard. Zo is hij gedood.